Hanna Mitra Rambaran

Over mij

Ik heb Gezondheidswetenschappen gestudeerd in Maastricht. Tijdens mijn studietijd raakte ik gebiologeerd door de impact van de ziekte Aids. Het was dan ook vrij logisch dat mijn eerste baan gericht was op Aidsvoorlichting aan Surinamers in 1989. In die tijd bouwde ik een netwerk op van gekleurde homoseksuelen, voornamelijk afkomstig uit de Antillen, die in Amsterdam woonden. De impact van Aids was enorm op deze groep en langzaam maar zeker dunde de groep uit als gevolg van sterfte. Samen met de filmmaker Andre Reeder, maakte ik de eerste film over Surinamers die leven met HIV en Aids, waarin de Surinaams-Hindostaanse homoseksueel Shanti Parag samen met zijn vriend Wim aan het woord kwam. Een grondige research en het opbouwen van een vertrouwensband was de grondslag voor deze film. De film gooide hoge ogen en werd zelfs uitgezonden op de nationale televisie.Ik trok me het lot aan van vrouwen die helemaal niet open wilden staan voor informatie over  dit onderwerp en ontwikkelde een methodiek om vrouwen te informeren via levensverhalen. Ondertussen had ik het onderwerp ingediend voor een workshop op de 13e Wereld Aidsconferentie in Durban, Zuid Afrika in 2000.  Ik slaagde er in om fondsen voor de reis aan te boren en vertrok naar Zuid Afrika.

​

‘Setting up a prevention network’

Ik vertrok in 2001 naar Suriname, waar ik me inzette als programma manager op het gebied van SOA, HIV en Aids voor het binnenland van Suriname, een project van de ACP, Europese Unie. Daarover schreven Belgische journalisten een artikel: ‘ HIV/AIDS, setting up a prevention network’, welke gepubliceerd werd in The Courier, het tijdschrift van de ACP/EU. Ik werkte een aantal jaren in Suriname, waar ik aan verschillende professionele organisaties en NGO’s ondersteuning bood.

​

Switch naar media

Terug in Nederland in 2004, bekwaamde ik me in het maken van media en maakte voor de lokale tv programma’s op het gebied van taboeonderwerpen.

Eén van de producties die in het oog sprong is de documentaire over zelfmoordpogingen bij Hindostaanse meisjes. Onderdelen van deze productie zijn uitgezonden in het NOS-journaal bij het aankaarten van het suïcide probleem in Den Haag onder allochtone vrouwen.

​

Politiek

Na werkzaam te zijn geweest bij diverse organisaties in Den Haag, maakte ik de stap naar de politiek. Als raadslid zette ik me in voor Den Haag en maakte ik me sterk voor homo-en vrouwenemancipatie.

Ook bij een aantal andere organisaties ben ik actief als vrijwilliger. Zoals het Interreligieus Beraad Segbroek, waar ik namens hen zitting heb in het Haags Platform Seksuele Diversiteit.

Sinds 2018 ben ik voorzitter van United Religions Initiative Nederland, die zich inzet voor het opzetten van  duurzame interfaith samenwerking, een eind te maken aan religieus ingegeven geweld en te werken aan een samenleving waarin er plaats is voor Recht, Vrede en Heling voor de Aarde en haar bewoners. De URI maakt zich ook sterk voor de rechten van LHBTI+.

​

Academisch

​